سلام علی قلب الزینب الصبور

تمسک به گذشته افراد، هنگامی قابل قبول است که حال فعلی آنان در مقابل گذشته ایشان قرار نداشته باشد .

وفاداری به امام
اگر ما امام را دوست داریم - که واقعاً همین‏گونه است و هیچ‏کس نمى‏تواند تردید کند که ملت ایران در عشق و محبت به امام صادق نیست - باید راه و درس او را زنده نگهداریم و هدفهایش را، هدفهاى حقیقى و اصلى انقلاب به حساب آوریم و به سمت آنها حرکت کنیم و هدف دیگرى از خودمان درست نکنیم. هدفهاى امام(ره) مشخص و روشن است و احتیاج به کار زیاد ندارد.
حال که خداى متعال این‏طور مقدر کرد که بنده‏ى صالحش در نیمه‏ى این راه بار را به دیگران بسپارد و به ملکوت اعلى‏ بپیوندد و در جوار او آرام بگیرد، ما نخواهیم گذاشت این بار روى زمین بماند. باید همه‏ى آحاد ملت - کوچک و بزرگ - مسؤولان در سطوح مختلف و هرکس که کارى در دستش است، این نکته را حدیث نفس خود کند و پیمان ببندد که راه امام را ادامه دهد و به سمت هدفهاى او حرکت کند. در این صورت، عشق و محبت و ارادت و شاگردى ما نسبت به او صادق خواهد بود؛ والّا اگر در فراق او گریه کنیم و بر سر و سینه‏ى خود بزنیم، ولى راه او را از سمت دیگر ادامه دهیم، محبت و احترام و وفادارى ما صادقانه نخواهد بود. وفادارى این است که عیناً در همان خط و هدف او حرکت کنیم و به بیراهه نرویم.

13 سال قبل ، وقتی جریان اصلاحات در دوم خرداد 76 ، بر قوه ی مجریه ی این کشور حاکم شد ، همه ی توانشان بکار افتاد تا از دوم خرداد ، یک اسطوره بسازند و سوم خرداد را به فراموشی بسپارند ...
روزنامه هایشان ، دفاع مقدس را دورانی تاریک و به تاریخ پیوسته خواندند. انقلاب و انقلابی گری را نکوهش کردند ، بر سابقون و بزرگان انقلاب تاختند و جامعه ی مدنی ، دموکراسی و اصلاحات را قبله ی خود ساختند ...

بنام مردم سالاری ، سوء استفاده از نام مردم را در دستور کار خود قرار دادند ، به همه ی مقدسات ملت ، حتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) ، تاختند و بی بند و باری و فساد را تمدن و فرهنگ ، خواندند...
در روزهای دوم خرداد ، جشن و پایکوبی براه انداختند و از سوم خرداد ، نامی به میان نیاوردند ...
افتخارات گذشته ی این ملت را با شرمساری ، پنهان ساخت و به نوکری آمریکا و فرانسه و انگلیس ، افتخار کردند ...
و همه ی این تلاشها ، برای ماندگاری و بقای حاکمیت بر سرنوشت مردم بود ...
اما امروز نامی از دوم خرداد نیست ...
دوم خرداد ، سالهاست که مرده است ، اما سوم خرداد ، روز حماسه و ایثار ، روز پیروزی ملت و روز آزادی خرمشهر به دست خدا ، همچنان ، بر تارک افتخارات این ملت ، درخشان و استوار است ...
امروز سالهاست که از دوم خرداد ، نشانی نیست ...
رئیس آن ، در جمع سران فتنه ، جای گرفته و منزوی است ...
وزیر مورد اعتماد و شاخص آن ، در دامان انگلیس ، پناهنده است ...

کارگزاران و عوامل آن ، در نقاط مختلف دنیا ، سرگردان و پریشانند ... و تئوریسن های آن ، بازیگر و مجری تلویزیون های ضد انقلاب ...
احزاب خود ساخته اش ، منحل ، فتنه گرانش بازداشت و شعارهایش به زباله دان پیوست ...
و اینک ، بر اساس وعده ی الهی ، تنها سوم خرداد ها و ملت ولایی و الهی است که پر نشاط و با طراوت مانده است و با وجود همه ی دست و پا زدن های فتنه گران و اربابانشان ، دوم خرداد ، آنچنان مرده و متعفن است ، که نامی از آن در میان نیست ... اما در بیست و هشتمین سالروز آزادی خرمشهر عزیز ، باز هم این روز بزرگ و ماندگار و سرافراز ، نویدی است بر ملت بزرگ ایران ، که :
الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکه ...
و قل جاء الحق و ذهق الباطل ان الباطل کان زهوقا...
منبع